AYNALARDA SU DAMLALARI

Her yerden ölüm sesi geliyor dedi annem

Ben bir gemideyken

Unuttuğum bütün soruları anımsadım ...

Ölüm siyahıydı sabahın 

Kırk gün kırk gece yas 

Doğum gecede uzanan beyazdı 

Kırk bir kere ne demem gerektiğini hatırlayamadım 

Yanılgılarına ulaşılamıyordu çünkü 

Aynalarda su damlalarının

Çok uzaklarda yazılan mektuplarda 

Durmadan gün ortası deniyordu

Kalplerin kıyısından gemiler geçiyordu

Limanların söylediği en büyük yalan

Giden bir daha asla dönmüyordu 

Telaffuzu mümkün olmayan kelimeler 

Akşamların aklına kazındı 

Hesaplaşmalar akışkandı

Öfkeler dipdiri İzdüşümü görülüyordu yalnızlığın 

Yanılgısıyla birdi yaşamanın 

Beni bul ileride kırmızı ışık yukarıda gri duvar 

beni bırakma umuduyla uyuyalım aşkın 

beni sar ürpertiyle uyansın masal 

beni öp iki bin yirmi beş yazsın rivayetlerindezamanı durduran suskunlukların