KIZARMIŞ GÜNLERE BİR NOT

Yerdeyim

Kusur doluyum

Yetiş imdadıma

Sesimden öp beni, uyutma!

Yeniden başlamalıyım bu dinlenmiş dünyaya

Bileklerinden kesilmiş olsa da hevesim, koşmaya hazırım

Havadaki nemi toplarım yerin dibine kadar

Bir kedi büyütür sonra taze kurtulmuş insanlara sunarım

Nefse faydalarını sayarım ısırılmış elmanın

Veyahut zamanını boşa akıtırım beyaz aşkların.

Fotoğrafın arkasına sığınarak mavi bir kahraman olurum

Üstümü taze bir serinlik ile örter kekremsi baharları beklerim

Dağların arasında durur iki rekâtlı kavuşmaları eda ederim.

Tuz döküp geçerim yaradan

Yar benden geçer

Yolları türkülere basar, sineme saklarım

Görmesin yağmuru

Küsüp kaçar gibi lal olur gözlerim.

Kızarmış yeşil domatesler birikir içinde

Geçerken uğramış yangınlar...

Taşa veririm elimi

Yüzüm bataklıkta çığlıktır.