PALYATİF TOPLUM

''Palyatif sıfatının kökeninde Latince 'manto' anlamına gelen pallium ve bundan türeyen 'paltoyla örtmek' anlamına gelen palliare sözcükleri vardır. Tıpta temeldeki hastalığın tedavisinin mümkün olmadığı durumlarda hastanın şikayetlerini, esas olarak da acılarını gidermeye yönelik tedaviyi tanımlamak için kullanılır''

Byung-Chul Han'ın yakın zamanda okumuş olup sıkça tavsiyelerde bulunduğum, günümüzün acı algısına yani algofobiye karşı başarılı bir bakış açısıyla ortaya koymuş olduğu Palyatif Toplum adlı eserinden yola çıkarak derlediğim; Nedir peki palyatif toplum? Palyatif bir toplumun içinde yaşamak acı duygumuzu köreltir mi? Palyatif toplumun olmadığı bir yerde mutluluğu daha derinden mi yaşarız? Gibi soruların cevaplarını kendi küçük dünyamda yorumlamaya çalışacağım..

Öncelikle Palyatif toplum 21. Yüzyılda karşımıza çokça çıkıp günlük yaşantımıza sirayet eden bir acı fobisidir. Bu fobi "ötekiyi" ortadan kaldırmayı amaçlar ve böylece toplumu köreltip herkesleştirirken "ötekiler" ise kuytularda acıyla kucaklaşıp mutluluğa palyatif toplumun bakışı ile bakmayanlardır.

Bu yüzden palyatif fobiyi günümüze çağırmak hiç de anormal gözükmüyor çünkü zaten palyatif bir toplumda yaşıyoruz, esas amaç ise acıya olan düşmanca bakış ve acıdan kaçınmaktır, hem de acının bizim doğuşumuzdan süregelen bir duygumuz olduğunu bildikleri halde. Hem de acıyla derinleşip acı sınıfının hiyerarşisinde yerimizi alabilecekken sırt çevirip acıyı terk etmemizi istedikleri halde.

Peki hakikat bunun neresinde? Her şey zıddıyla var olur deyip acıyı yaşamaya gelince kaçmaya hazırlanıyor, samimilikten uzak, bayağı ve acıya duyarsız basit bir mutluluk ve derini olmayan anlamlar silsilesinde ömür geçirip adına yaşamak mı diyoruz? Bu sorunun cevabına, acıyla yoğrulmuş olan Cioran; "yaşamak, savaşta toprak kaybetmektir" der. Palyatif bakış ise bize acının korkutuculuğunu nüksettirip, daimi mutluluğu arz eder. Hâlbuki gerçek mutluluğun acının ayakları altında ezilmeden ortaya çıkamayacağından bihaberdirler..

Acıya duyarlı olmayan bir insan derin mutluluğa da kapılarını kapatmıştır diyen Byung-Chul Han'ı şimdilerde daha iyi anlıyorum ve toplumun palyatifliğine göre kurgulamayacağınız bir mutluluk hali diliyorum..